Blogowanie czas zacząć

Disclaimer

No i stało się – czas najwyższy zacząć korzystać ze tego webpressowego ustrojstwa, czyli DOŁĄCZAM do społeczności blogerskiej, swoistej subkultury worldwide.

Wczoraj była spontaniczna, nieoficjalna,  i w ściśle prywatnym gronie parapetóweczka ;),  więc dziś lekkość bytu aż prowokuje do szalonych poczynań. Jednym z nich będzie właśnie ten zaczyn(nie mylić z zacier;]), czyli Blog Filipa Głucha (Teraz kiedy wszystkim już się nudzą blogi, to ja zakładam, no nieźle 😉 ).

 

W założeniu ma być prześmiewczo i subiektywnie, jak wyjdzie w praktyce – czas pokaże. Blog to materia niestała, nieprzewidywalna i – nie ma co ukrywać – ciężka w ukierunkowaniu, więc efektów do końca przewidzieć nie można. Ważna jest dyscyplina, sumienność, no i przede wszystkim ciekawy materiał, a mam nadzieje, że takowego mi nie będzie brakować:]

Chciałbym to przedsięwzięcie potraktować w kategoriach eksperymentu, empirycznego wejścia w wirtualny świat publicystyki i – modnego ostatnio pojęcia – dziennikarstwa obywatelskiego.

To a'propos dziennikarstwa obywatelskiego, które robi globalną furorę

Dyskurs jaki planuję tutaj krzewić, czy wręcz lansować to swego rodzaju mashup nowomowy, slangu,cytatów zasłyszanych w życiu.  W stylistyce często będę stosował manierę  nawiązującą do języka urzędowego i pseudo-naukowego. To wszystko podane w wymieszanej formie może wstrząsnąć co delikatniejszym czytelnikiem,  ale o to właśnie chodzi. (Docelowo chciałbym zszokować też tych niedelikatnych czytelników, ale nie w sensie prostacko „zniesmaczyć”, czy – broń boże – „obrazić”, lecz zachować pewien poziom.

W warstwie słownej lubię:

• długie zdania
• zamotane figury retoryczne
• niejasny i pokrętny styl
• dygresyjny ton wypowiedzi

TXT vs JPG

Generalnie życzyłbym sobie, by znajdowało się tu więcej ciekawych  zdjęć niż gadania, czyli blog ma prezentować material fotograficzny, a nie grafomańskie wynurzenia autora. Ale jako że ta notka jest postem inauguracyjnym, to można –  czy wręcz należy – te proporcje odwrócić

Jakie zdjęcia? Hmm, te co robię na co dzień, ale i od święta (uwielbiane soboty)

Będzie trochę:

• patologii streetowych – czyli fotografia zaangażowana
• weddingu czyli ślubów – czyli trochę komerchy
• eventów kulturalnych – czyli otoczka artystowska

To na tyle, zapraszam do zaglądania na Blog Filipa Głucha, czy coś tu się w ogole dzieje;]